ඉබ්බෙක් ලෝකය තනි යායක් කරපු කතාව පින්තූරත් එක්ක

එක්දාස් නමසිය තිස් ගණන් වලදී ජර්මන් ඒකාධිපතියෙකුගේ ශෘංගාර සිහිනයක් වෙච්චි කාර් එකක් දශක කීපයක් ඇතුළත අර 'පොළොව බෙදූ තාප්ප හා කටුකම්බි අතුරුදන් කරන' හඳ එළිය කදම්බයක් වගේ ලෝකය තනි යායක් කරයි කියලා කවුද හිතුවේ! 

ඒත් එහෙම වුණා බ්‍රෝ!

මීට අවුරුදු හයකට කලින් මම ෆොක්ස්වැගන් එකක් ගත්තේ බීට්ල් සංස්කෘතියක් ගැන මෙලෝ සංසාරෙක අවබෝධයක් නැතුව. ඒත් මේ පුංචි ඉබ්බාට හරිම ආනන්දනීය ඉතිහාසයකුයි සාඩම්බර සංස්කෘතියකුයි තියන විත්තිය මට බොහොම ඉක්මනට තේරුණා. ඒත් ලංකාව වගේ හිච්චි රටක් ඇතුළේ උප සංස්කෘතියක් (අනේ වඳින්නං! මම උප සංස්කෘතිය කියන වචනේ භාවිතා කරන්නේ අන්තරේ ඒක භාවිතා කරන අර්ථයෙන් නම් නෙමෙයි) විධිමත්ව පවත්වාගෙන යන එක සෑහෙන අමාරු කටයුත්තක්. 

සාමාන්‍යයෙන් සමිති සමාගම් සංවිධාන ගැන එච්චර තැකීමක් නොකරන මම ශ්‍රී ලංකා බීට්ල් හිමිකරුවන්ගේ සංගමයට ගරු කරන්නේ සහ ඒකෙ සාමාජිකත්වය ලබාගෙන ඉන්නේ ඒ නිසයි. 

එගොඩඋයනේ පරණ කාර් හදන මහේන්ද්‍ර නිතර කියන දෙයක් තමයි රටේ පරණ කාර් ටික මෙහෙම තියෙන්නේ කාර් ක්ලබ් ටික නිසා කියලා. අනික් කාර් ක්ලබ් ගැන කියන්න මම දන්නේ නැහැ. නමුත් රටේ ෆොක්ස්වැගන් සංස්කෘතියට බීට්ල් ක්ලබ් එකෙන් ඉටුවෙන මෙහෙවර ගොඩක් වටිනවා. 

ෆොක්ස්වැගන් බීට්ල් සංස්කෘතිය ලෝකයේ බොහෝ රටවල්වලට පොදු දෙයක්. බීට්ල් එක කියන්නේ තනි මොඩ්ල් එකක් විදිහට ලෝකේ වැඩියෙන්ම අලෙවි වුණු කාර් එක. ටොයෝටා කොරොල්ලා වගේ models ගණන් හිලවු අතින් මේ වාර්තාව පහුකරලා තිබුණත් 1st Generation එකේ කොරොල්ලා එකකුයි අද කොරොල්ලා එකයි ගත්තොත් ඒ දෙක අහසට පොළොව වගේ (මේක මෙහෙම කියන්නේ කොරොල්ලා එක හොඳ නෑ කියන්න නෙමෙයි. මේ කාරණාව පැහැදිලි කරද්දී ලෝකයේ ගොඩක් දෙනෙක් මේ උදාහරණය පාවිච්චි කරනවා. ඒ නිසා කේන්ති ගියා නම් හිතෙන් දහයට ගණන් කරන්න). නමුත් බීට්ල් එක ගත්තොත් 1938 දී ඉස්සරලාම ආපු එකයි 2003 අන්තිමට ආපු එකයි එකම පවුලේ කියලා හරියටම අඳුනගන්න පුළුවන්. බීට්ල් මිලියන 21 ක් විතර රටවල් සෑහෙන්න ගාණක අලෙවි වුණු නිසා ලෝකේ පුරා බීට්ල් ගොඩක් ඉතුරු වෙලා තියනවා. නියම enthusiasts ලා මේක සංස්කෘතියක් විදිහට පවත්වාගෙන යනවා. ඒ නිසා අමතර කොටස් ලේසියෙන් හොයාගන්නත් පුළුවන්. 

ලෝකේ පුරා බොහොමයක් රටවල හැම අවුරුද්දකම ජූනි 22 වෙනිදට ආසන්නයේම යෙදෙන ඉරිදා දවසේ ලෝක ෆොක්ස්වැගන් දිනය සමරනවා. එදාට අපි ජාති ආගම් දේශසීමා භේදයකින් තොරව ෆොක්ස්වැගන් විශ්වයේ පුරවැසියන් බවට පත්වෙනවා. සමහර රටවල Drive your VW to work day කියලා එකකුත් තියනවා. එදාට කට්ටියට වැඩට යන්නේ තමන්ගේ ෆොක්ස්වැගන් එකේ...

මේ දවස සමරන එක ලංකාවේ බීට්ල් ක්ලබ් එකත් කාලෙක ඉඳලා කරගෙන එන දෙයක්. මම ඉස්සරලාම මේ වැඩසටහනට සහභාගී වුණේ ගිය අවුරුද්දේ. මේ අවුරුද්දෙත් අපි ඒකට සහභාගී වුණා. 

වාහන ටික (මේක බීට්ල් වලට විතරක් නෙමෙයි, ඕනම VW model එකකට විවෘත event එකක්) එක්රැස් වුණේ ගෝල්ෆේස් හෝටලයට. එතන ඉඳන් අපි ගල්කිස්ස හෝටලයට වාහන ටික එළවගෙන ගියා. සංවාදය සහ සහතික බෙදාදීම වගේ දේවල් සිද්ධ වුණේ ගල්කිස්ස හෝටලයේදී. ඒ වගේම තමන්ගේ අවුරුදු 79 ක ජීවිතය පුරා බීට්ල් පාවිච්චි කරපු, 1990 දී ගත්තු තමන්ගේ තුන්වෙනි බීට්ල් එක තාමත් පාවිච්චි කරන ලාල් හේවාපතිරණ මහත්මයා බීට්ල් මේනියාව ගැන බොහොම අපූරු කතාවක් කළා. ඒ කතාවෙන් වැඩියෙන්ම මගේ හිත ගත්තේ ලෝකාන්තෙට ෆොක්ස්වැගන් එකේ ගිය කතාවයි. සමහර අලුත් වාහනත් බොයිල් කරද්දී වතුර නැතුව දුවන ෆොක්ස්වැගන් බීට්ල් එක කඳු නගින හැටි අපේ පරම්පරාවටත් තාමත් මැජික් තමයි. 

ඉවෙන්ට් එකේ ෆොටෝස් ටිකක් මම මෙතන දානවා ඔයාලට බලන්න. ආසා හිතුණොත් ඉබ්බෙක් අරං ඊළඟ පාර ඔයත් එන්න...

ශ්‍රී ලංකා බීට්ල් හිමිකරුවන්ගේ සංගමේ ගැන විස්තර දැනගන්න මෙන්න මේ links වලට යන්න. 

https://www.facebook.com/VWBOC/

http://www.vwbeetles.lk/ 

ඒ වගේම අපේ පේජ් එකටත් ගොඩවෙන්න අමතක කරන්න එපා. 

https://www.facebook.com/CarPissuwa/

පසු සටහන්: 

• සංගමේ සභාපති පීටර් ජාසිංහ මහත්මයාගේ පින්තූරයක් ගන්න හිටියත් එතුමා ස්පීකරෙත් අරන් රට වටේ දුවන නිසා ගන්න බැරි වුණා. 
• මට හැම තිස්සෙම තොරතුරු ලබාදෙමින් උදවු කරන ඩේවිඩ් ජැන්සේ වත් බොහොම ළෙන්ගතුව මතක් කරනවා. 
• වැඩසටහනට Würth, Senok, Wow.lk, Galle Face Hotel සහ Mount Lavinia Hotel වගේ අනුග්‍රාහකයෝ ලොකු දායකත්වයක් ලබාදීලා තිබුණා. ඒකත් මතක් කළ යුතුයි. 
• ගෝල්ෆේස් හෝටලයේ කළමනාකාර අධ්‍යක්ෂ ඇන්ටනි පේටන් මහත්මයා බොහොම උනන්දුවෙන් වැඩේ ගැන හොයා බලමින් ඉන්නවා මම දැක්කා. කාර් පාක් එකේ පැය දෙකක් විතර තිබුණු වැඩක් වෙනුවෙන් එහෙම උනන්දුවක් පෙන්වීම වටිනවා කියලා මට හිතුණා.